عجب صبری خدا دارد
اگر من جای او بودم
همان یک لحظه ی اول
که اول ظلم را میدیدم از مخلوق بی وجدان
جهان را با هم زیبایی و زشتی
به روی یکدگر ویرانه می کردم......
عجب صبری خدا دارد!
اگر من جای او بودم
که در همسایه ی صدها گرسنه چند بزمی گرم عیش و نوش می دیدم
نخستین نعره ی مستانه را خاموش آن دم بر لب پیمانه می کردم......
عجب صبیری خدادارد!
اگر من جای او بودم
که میدیدم یکی عریان و لرزان دیگری پوشیده ازصد جامه ی رنگین
زمین و آسمان را-
واژگون مستانه می کردم.....
عجب صبری خدا دارد!
اگر من جای او بودم
نه طاعت می پذیرفتم
نه گوش از بهر استغفاراین بیدادگرها تیز کرده
پاره پاره سبحه ی صد دانه می کردم
عجب صبری خدا دارد!
اگر من جای او بودم
برای خاطر تنها یکی مجنون صحراگرد بی سامان
هزاران لیلی نازآفرین را کو به کو آواره و دیوانه می کردم
عجب صبری خدا دارد!
اگر من جای اوبودم
به گرد شمع سوزان دل عشاق سرگردان
سرا پای وجودبی وفا معشوق را پروانه می کردم
عجب صبری خدا دارد!
اگر من جای او بودم
به عرش کبریایی
با همه صبر خدایی
تا که میدیدم عزیز نابجایی
ناز بر یک ناروا گردیده خواری می فروشد-
گردش این چرخ را وارونه بی صبرانه می کردم
عجب صبری خدا دارد!
اگر من جای او بودم
که می دیدم مشوش عرف و عامی
ز برق فتنه ی این علم عالم سوز مردم کش!
بجز اندیشه ی مهر و وفا معدوم هر فکری
در این دنیای پر افسانه می کردم....
عجب صبری خدا دارد!
اگر من جای او بودم
چرا من جای او باشم؟
همان بهتر که او خود جای خود بنشسته و
-تاب تماشای تمام زشتکاریهای این مخلوق را دارد
وگرنه من به جای او چو بودم
-یک نفس_ کی عادلانه سازشی با جاهل و فرزانه می کردم؟
عجب صبری خدا دارد!
عجب صبری خدا دارد!
شاهکاری از معینی کرمانشاهی برگرفته از کتاب : ای شمعها بسوزید
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
آمار
وب سایت:
